vogelvlucht 007 al dan niet met dosis schuld

We zijn even op dreef naar een diepzinnige gedachte die we graag met je willen delen.
Om met de deur in huis te vallen gaat hem over het feit dat de ene" pool" meer genaamd routine een tegenstelling opwekt ; namelijk "vluchten". Zo vlucht ik dagelijks in mijn dosis cafeïne, in mijn volgende dosis cola zero, in mijn "over"dosis facebook, in mijn "over"dosis kleren kijken, in mijn dosis aperitieven (al dan niet geconsumeerd met een glas alcohol). Ik vroeg me af of je eigenlijk niet kan vluchten? Elke keer opnieuw vluchten we naar die UBERDOSIS vrijheid en vrijheid zit in die kleine dingen. Dat maakt me gelukkig maar stel dat ik dat nu niet doe maar gewoon eens bewust zou zijn van het "Nu"moment, zonder afhankelijk te zijn van externe factoren.  Zou je dan nog gelukkig zijn? Ik wil boeddhist worden!
...en bij dat vluchten behaal je dan nog eens een monsterscore schuldgevoel want je hebt schuld dat je maar weer eens achter die facebook zit, dat je maar nog eens een blik cola optrekt want dat is ongezond, omdat je wéé éér eens aperitieft op een zondagavond, omdat je die zwangerschapskilo's kwijt wil….tjongens wat is dat vermoeiend. Niet dat dit leeft op de voorgrond maar het is er wel sluimerend.
Onthechten ipv onthaasten….de mantra van een een 35 jarige die het eens niet heeft over haar kinderen.

Allé, nu we er toch over beginnen zonder kinderen geen routine en hadden we bij deze dus...een royale vrijheid en hadden we ook geen tegenpool "routine" dus dan ook maar geen vrijheid zeker en ook geen schuldgevoel?  Problem solved ! En nee, ik heb niet te diep in het glas gekeken. Hier denkt men zo nu en dan eens vanuit onze zetel.

Groetjes,

Zetelkat

Fashionata

Hallo Hallo,

Evenwel lang geleden maar hier probeer ik terug wat te typen.
Voortaan groet ik jullie vanuit een heel andere wereld, meer bepaald de fashionwereld.
En we hebben het goed te pakken. Ik ben er prompt van in bijberoep gegaan dus den drive is wel groot moest je het niet weten. ;-)
Kort gezegd, 't gaat om kinderkledij, ha !
Ik heb niet alleen kinderen maar ook wel héééél wat kinderkledij. Tonnen kinderkledij. Oeps. Niet alleen voor mijn kinderen maar ook voor anderen hun kinderen.
Ik probeer niet alleen ecologisch te denken maar ook economisch want het gaat om tweedehands kledij maar de mooie tweedehands, de betere tweedehands. Je weet wel de betere merkjes….de niet confectie kledij al neem ik dat begrip vrij ruim…er moet toch voor elk wat wils zijn hè….je kan een toffe t-shirt van Fred&Ginger vinden tussen de €8-€10. Leuke kleedjes van Something Strange voor €15-€20 en allemaal in topstaat, want ik screen vooraf. Ook Tommy Hilfiger en Scapa zijn vertegenwoordigd.

Ik koop geen kledij aan, mensen brengen hun kledij binnen en ik verkoop ze voor hun waarop ik op mijn beurt de opbrengst deel met de medeverkoper.

De naam vaan mijn '3e kindje' : (proudly) 2Funky Clothes ! Want mijn kindje is het ook wel….laten we zeggen dat de aandacht ja…gedeeld door 3 is ipv door 2….ocharme, mijn bloedjes moeten delen maar hè mama wil ook wat.
Hoe dan ook en geen getreur, de dochter en de zoon spelen ook mee in dit verhaal. Een leuk broekje hier, een tof mutsje daar, een sjakoske vr de dochter….geniet u maar even mee ! Ik ga niet beginnen over de functionaliteit van de kledij, het gaat louter om het esthetische.

Je kan ons vinden op de facebookpagina :https://www.facebook.com/2FunkyClothes/ en http://www.2funkyclothes.be

groeten,

Nele

Want zover ligt Amsterdam...

"Je kan er boeken kopen die je hier heel zelden ziet, Je kan er naast de grachten lopen, je haar los in de wind...", zingt Kris De bruyne. Zalig nummer trouwens. Ik zou kunnen blijven doorzingen.
Helemaal dus in de sfeer van jawel...Amsterdam.
Josse mee, Annabelle bij de grootouders en hop wij naar Amsterdam voor 3 dagen. Even "uit". ;-)

Het begon al goed ! Niet ironisch bedoeld. Het begon ECHT goed !! We kwamen toe in het RamadaHotel en omdat ze het eerste weekend niet volboekt waren kregen we een andere kamer. Een betere kamer meer bepaald een LUXEkamer. Ja, ze konden die ons aanbieden omdat we een baby meehadden en omdat ze niet volboekt waren. Zalig, alles paste er in, babybed,buggy, koffers…ruime badkamer met douche en bad, 2 lavabo's én boven alles een zalig bed met massa's kussens. Ik keek al uit naar de eerste overnachting maar allé eerst nog wat de stad induiken.
Start bij de 9 straatjes, laat ons zeggen dat we  99% van de tijd ginder hebben rondgelopen.  :-)
Veel tijd en mobiliteit met een kleintje hadden we nu ook weer niet DUS! moesten we ons wat in afstanden afleggen beperken.
Zalig, die winkeltjes daar…ze slaan met vintage om de oren !  Enfin, de winkeltjes wel tof en top maar de kers op de taart was toch het kappersbezoek bij een Amsterdamse kapster/ visagiste. Helemaal niet ingericht als kapperszaak. Het was voormalig een bakkerij dus ja veel faciliteiten had ze daar niet. Een geïmproviseerde wasbak, een kappersstoel en een vintage lampenspiegel maar gezelligheid troef !! Man man, wat een babbelkous…we voelden ons daar heel welkom. Fré had in het voorbij lopen een afspraak gemaakt. Ik ging mijn haar nog wat laten groeien, dacht ik maar toen we daar aankwamen was ik zo gebeten door die vrouw dat ik zo persé mijn haar daar wou laten knippen ! Geen probleem, ze nam me er gewoon even tussen ! Daar ging haar planning en ook mijn haar. :-)

Ziehier een sfeerfoto !

Ze zei tegen mij : "Dit haar heeft zin om te krullen ! " Zo was de toon gezet voor de rest van de avond. :-) Oneliner bij uitstek dus. Fré en ik lachen er nog om.

Verder heb ik op de prondelmarkt een King Louisjas op de kop getikt , voor geen geld want Fré had voorgeschoten. :-) Grapje ! Nee, Allemaal petit en King Louis vr een klein prijsje.  Wel met mankementje of stukken die niet aanslaan bij het publiek.
Enfin, wij tevreden …en goed geslapen, ondanks de korte nachten met zoonlief.
Heb nog een tip meegekregen vr mijn wallen van de kapster. Hihi.

Ik ben Amsterdam dankbaar. MERCI ! 't Was echt tof.

Hij is er niet meer...

Na de dood van Luc De Vos, staat een mens eens stil bij het leven.
Ik vind het vooral een rare gedachte "hij is er niet meer". Niks, geen toekomst meer, het verhaal is geëindigd, geen vervolg. Alleen nog maar een leven in herinnering.
Alsof je slaapt maar dan levenslang. Niets tastbaars meer. Raar toch ?
Je zou willen dat je bij je eigen begrafenis bij bent, dat je met de mensen spreekt, het verdriet ziet, de muziek in de kerk hoort, de nabesprekingen…maar dat gaat niet want je bent er niet meer.
Soms bevangt het mij die gedachte maar meestal zet ik mijn plaat onmiddellijk op iets anders dan probeer ik aan de kindjes te denken en aan al het leuks dat we samen nog gaan doen. Reizen, etentjes, cinema, creatieve plannen,… dat helpt wel.
Hopelijk mag een mens stokoud worden in goede gezondheid en dat hij zijn kinderen mag groot zien worden en op hun beurt een lang gezond én gelukkig leven moge leiden.
Lucske is veel te vroeg heen gegaan. jammer, zo'n popicoon. Ik pruimde wel zijn muziek, vooral de gekende. Ook ik heb een traan gelaten vooral omdat "zijn leven te vroeg is geëindigd" en om "ons jeugdsentiment". Het verhaal fabiola ligt anders. Dat kan je relativeren en plaatsen, dat van Luc niet.
Wel te rusten Luc !

Zetelkat

Sociale media

Soms vraag ik me af hoe sociale media in ons leven geslopen is.

20 Jaar geleden had we er nog geen flauw benul van. Geen Twitter, geen Facebook, geen Youtube, geen smsen amper een gsm maar dan alleen voor te bellen.

Op dat vlak is er een revolutie doorgegaan maar "wat moeten we daar mee doen" ? vraag ik me soms af. Moet je dat voorbij laten gaan, moet je daar in mee gaan? Meer en meer mensen zie je met een smartphone rond lopen. Tijdens een etentje of andere activiteit wordt dat ding te pas en ontepas boven gehaald. Is dat een misdaad ? Geen oordeel, je merkt dat sociale regels veranderen.

Maar de vraag blijft vooral wat moet je daar mee ??? Het is het nieuwe sociale leven. Vroeger kwamen de mensen samen op straat, nu komen de mensen samen op de sociale media. De jeugd jongleert er mee alsof ze een boterham smeren maar vooral de oudere generaties blijven er moeite mee hebben, vooral de waarden en de normen en vooral omdat we het nog anders gekend hebben ook. Buiten op straat spelen is onder andere één van. Nu moet je proberen je kind buiten te duwen en te zeggen ga eens naar een vriendje. Oké, dit klinkt iets wat cliché maar daar zijn ze ook voor hè, ze komen van ergens.

Ik wil hier niet voor psycholoog of socioloog spelen, ik ben gewoon maar een mens die kijkt naar zijn omgeving en zichzelf. 

Voor mij betekent het, een creatief ei erin kwijt, op vele vlakken en dus lang leve sociale media !!

Soms zien we ook door het bos de bomen niet….dat is dan weer 'lang leve' de vluchtigheid en het razendsnelle tempo waar informatie wordt verstrekt. Soms weet ik amper wat ik twee dagen geleden gelezen heb maar soms ook weet je het leven van iemand -die je jarenlang later terug in IRL (in real life) ziet- weer van buiten. Je kan direct inpikken op de bestaande vriendschap. Toch top ?

Groetjes,

Zetelkat!

Update

Hoihoi !

Long time, no read maar hier zijn we terug ! Ondertussen heeft er heel wat bewogen rondom mij.
We zijn verhuisd , er is een baby'tje en een naaicafé bijgekomen,  dus het is wel behoorlijk druk geweest. Binnenkort staan we dan ook op een kerstmarkt om het naaicafé te promoten.
Verder verdiepen we ons in mode en zijn we in de ban van "verkopen". Misschien toch mijn roeping gemist (in deze fase van mijn leven).
Natuurlijk is er nog meer dan dat. Af en toe kruip ik ook nog achter de naaimachine en maak ik nog wat rokjes en jurkjes voor mijn kleine dame. De laatste was een stolplooirokje uit het boek van SVDZ. Helemaal weg van het patroon en absoluut niet moeilijk als je het weet. :-)  Stofje is van Soft Cactus.

Dus samengevat, veel te vertellen ! Verwacht jullie maar aan enkele schrijfspinsels van mij.

Josse is geboren Halleluja Hallo !

Negen maanden later en 3maanden levenslicht verder is er hier een tweede baby'tje in huis. Hij luistert naar de naam Josse.
Een kloeke stevige beer van 4kg305 bij de geboorte. Ondanks dit gewicht was de bevalling piece of cake. De gynaecoloog was zelfs te laat. "Dat zijn de goede bevallingen" zei de gynae. Ja, vooral in hun portemonnee. ;-)

Ik had wel gedacht dat het met een tweede véééél maar dan ook heel vééél meer drukker ging zijn maar niets is minder waar. Een tweede draait gewoon mee in de routine en terwijl zijn wij een geoliede machine.
De oudergevoelens kennen we, de opvoedingsgevoelens kennen we, de kwaaltjes van een pasgeborene kennen we maw been there done that ! Of er een 3e zou komen ? Dat ook weer niet of dat laten we voorlopig in het midden. ;-)
Nee, maar we zijn nogal ijverige bijen en hebben toch ook nood aan zelfontplooiing. Wat dat betreft, zitten we op een vruchtbare bodem als koppel. Ruimte om ieder zijn hobby uit te oefenen en even te vluchten uit de routine. Hoewel ik wel hou van wederkerigheid en voorspelbaarheid is het mij ook niet vreemd om er eens "uit" te zijn.
Over "uit" gesproken, weekendje Amsterdam na 3 maanden cocoonen is ook een feit. Verslag volgt nog wel.
Hier heb je alvast een foto van mijn prachtige zoon ! (Fiere mama, en stoef van K&G gekregen dus fierder kan deze mama niet zijn. )